أقا اجازه! خستـه ام از این همه فریب 

از های و هوی مردم این شهر نانجیب 

آقا اجازه! پنجـره ها سنگ گشته اند، 

دیوارهای خسته از کوچه بی نصیب

: آقا اجازه! بـاز بـه من طعـنه می زنند

عاشق ندیده های پـر از نفـرت رقیب

شیــرینـی وجـود مـرا تلـخ می کـنند

فـرهادهای کـینه پرست پر از فریب!

: آقا اجازه! گـنـدم و حـوا بـهــانـه بـود،

آدم نمی شویم! بیـا: ماجرای سیب!

آقا اجازه! مـا دلمـان تنـگ می شـود

: آقا اجازه! یاد شمـا کـرده ام عجیب!

باشد، سکوت میکنم اما خودت ببین!

آقا اجازه! منتظرند این همـه غریب...